Kategoria: Informacje

Drodzy Bracia i Siostry w Chrystusie,

W ostatnim czasie w przestrzeni medialnej pojawiają się pytania o postawę św. Jana Pawła II wobec dramatu wykorzystywania seksualnego osób małoletnich przez niektórych duchownych, a także o sposób reagowania na tego rodzaju przestępstwa w czasie jego pontyfikatu. Coraz głośniej stawiana jest teza, że Ojciec Święty nie podchodził właściwie do tego rodzaju czynów, niewiele robił, aby ten problem rozwiązać, a nawet go ukrywał. Wydaje się, że panuje swego rodzaju moda na formułowanie tego rodzaju opinii. Tego typu oskarżenia, wpisują się to w próby podważenia autorytetu św. Jana Pawła II, a nawet zakwestionowania jego świętości, potwierdzonej w procesie beatyfikacyjnym i kanonizacyjnym. W konsekwencji stanowi to próbę zniszczenia dziedzictwa tego wyjątkowego pontyfikatu.

Medialny atak na św. Jana Pawła II znajduje swoją przyczynę m.in. w nastawieniu niektórych grup społecznych do jego nauczania, a zwłaszcza na temat wartości ludzkiego życia i jego ochrony od poczęcia do naturalnej śmierci, wartości małżeństwa i rodziny, moralności życia seksualnego, a także w głoszonej przez niego teologii ciała, co nie odpowiada współczesnym ideologiom, propagującym wykrzywioną wizję człowieka i hedonizm, relatywizm i nihilizm moralny.

Uczciwe szukanie prawdy i dawanie o niej świadectwa jest obowiązkiem każdego prawego sumienia. Dlatego też – dnia 14 listopada br. – na Jasnej Górze, zostało przygotowane Stanowisko Rady Stałej Konferencji Episkopatu Polski, wobec działań Jana Pawła II odnoszących się do przestępstw seksualnych wobec małoletnich. Jest to szerokie opracowanie, które uwzględnia zarówno kontekst historyczny i ówczesny stan wiedzy, jak również uwarunkowania społeczne, kulturowe i prawne czasów, w których żył i pracował św. Jan Paweł II.

Zachęcam wiernych do lektury tego tekstu, a przez to do refleksji nad pontyfikatem i spuścizną dziejową Papieża Polaka, który jako pierwszy zwierzchnik Kościoła katolickiego, zgodnie z posiadaną wiedzą, podjął zdecydowaną walkę z przypadkami krzywdzenia małoletnich, a także wprowadził obowiązujące w całym Kościele normy rozliczania tego typu przestępstw. Ze względu na objętość dokumentu, dostępny jest on na stronach internetowych episkopatu, poszczególnych diecezji, parafii oraz mediów katolickich w całym kraju.

Z pasterskim błogosławieństwem,

† Stanisław Gądecki
Arcybiskup Metropolita Poznański
Przewodniczący Konferencji Episkopatu Polski       

Jasna Góra, dnia 14 listopada 2022 roku

W dniach od 12 do 23 lutego 2023r. organizujemy pielgrzymkę do Meksyku. W programie Guadelupa, Mexico City, Teotihuacan, Tlaxcala, Puebla, Taxaco, Acapulco. Więcej informacji i zapisy u ks. Łukasza.

Do pobrania – program pielgrzymki do Meksyku.pdf

Niestety, mimo zamieszczonych próśb i plakatów, teren naszego kościoła po dzisiejszym ślubie został zaśmiecony poprzez wystrzelenie bardzo drobnego i trudnego do posprzątania konfetti. Drodzy Młodzi, Rodzino i Goście – przychodzicie do Kościoła, który jest czysty, posprzątany i często (we własnym zakresie) nawet udekorowany do Waszej uroczystości. A jakim go zostawiacie?

Dlatego po raz kolejny apelujemy i ponawiamy prośbę dotyczącą ślubów w naszym Kościele:

Bardzo prosimy Rodzinę nowożeńców oraz wszystkich zaproszonych Gości o niekorzystanie z wystrzałowego konfetti.

Pamiętajmy, że Kościół i teren wokół niego są miejscami poświęconymi Bogu i należy zachować bezwzględny szacunek do tego miejsca świętego. Bardzo prosimy o przekazanie tej informacji Rodzinie nowożeńców i  Gościom ślubnym.

Przypominamy również, że o zaistniałym fakcie zaśmiecenia terenu Kościoła może zostać natychmiast poinformowana Straż Miejska. Zgodnie z art. 145 Kodeksu Wykroczeń – Kto zanieczyszcza lub zaśmieca miejsca dostępne dla publiczności, a w szczególności drogę, ulicę, plac, ogród, trawnik lub zieleniec, podlega karze grzywny do 500 złotych.

Alternatywą wystrzałowego konfetti mogą być rzucone drobne pieniądze, które Młoda Para z chęcią pozbiera na nową drogę życia; może być również ryż, który chętnie wydziobią głodne ptaki; a także maszynowe bańki mydlane lub naturalne płatki kwiatów.

Palenie świec symbolem czuwania,
ofiary, wiary, modlitwy oraz pamięci o zmarłych.

W naszym kościele wstawiliśmy świecznik wotywny. Świeca zapalona, to symbol Chrystusa. Przez zapalenie świecy chcemy dziękować, uwielbiać Chrystusa, Matkę Bożą, czy prosić o potrzebne łaski.

„Ja jestem światłością świata. Kto idzie za Mną, nie będzie chodził w ciemności, lecz będzie miał światło życia” (J 8, 12).

Świeca obecna jest w życiu chrześcijanina od Chrztu Św. poprzez Pierwszą Komunię, Sakrament Bierzmowania, aż do ostatniej posługi. Towarzyszy nam przez całe życie i gaszona jest w momencie śmierci.

Wierzymy w ochronną, błogosławioną moc ognia, do dziś, podczas burzy, stawia się w oknie zapaloną gromnicę. Zapalamy świece jako wotum, które jest wyrazem naszej ufności i gorącej modlitwy. Płomień świecy zawsze dąży ku górze, a wraz z nim podążają do kochającego Boga nasze prośby i podziękowania oraz intencje modlitewne za bliskich zmarłych, których grobów nie możemy odwiedzić. Zapalamy świece, aby ich płomyki jakby przedłużały nasze krótkie modlitwy – już wychodzimy z kościoła, a świeczka jeszcze przez długi czas przypomina nasze intencje modlitewne.

„Tak niech świeci światło wasze przed ludźmi, aby widzieli wasze dobre uczynki i chwalili Ojca waszego, który jest w niebie” (Mt 5, 16).